Ach, die zomer die van geen ophouden weet. Wat moet je er mee als je liefste niet meer bij je is? Als barbequen in de tuin, eropuit trekken met een tentje, een rondje fietsen na het eten of een terrasje pakken, alleen nog herinneringen zijn aan gelukkigere tijden? De zomer kan zo zeer doen als je in de rouw bent.

Beetje normaal

En bij alle pogingen om een beetje normaal mee te doen, voel je misschien alleen maar meer hoe alleen je nu bent. Hoe anders alles is geworden. En worden de pijn en het gemis groter. Hoe moet je het doen, zo’n stralende zomer als er zoveel verdriet is?

Vakantieherinnering

Mijn eerste grote liefde en onze eerste vakantie samen. Op een naturistenterrein in Frankrijk. Dé kans om streeploos bruin te worden, vond ik. Dus lag ik op het veldje aan het meer in de brandende zon. Natte handdoek over mijn hoofd en met bonkend hart van de hitte. Als het echt niet meer ging dook ik het koude meer in om vervolgens weer verder te bakken. Hard werken was het.

Ondertussen lag de beminde onder een riante boom in de schaduw een boek te lezen. Biertje erbij, sigaretje. Af en toe lief wuivend. Hij had een spierwitte huid met sproeten, bruin zou hij niet worden dus no bother trying.

Toen ik  kwam uitpuffen, viel meteen op hoe fijn het daar was. Die handdoek kon van mijn hoofd, hier zou ik zelfs weg kunnen dommelen of – beter nog – me kunnen overgeven aan mijn foute romannetje. Ik was óm.
In de schaduw was het zomerleven een stuk prettiger.

In de schaduw van de zomer

Misschien is het als je in de rouw bent ook fijner als je een beetje in de schaduw van de zomer blijft. Als de kleuren te fel zijn aan je ogen, de mensen te hard lachen en de glazen te zorgeloos rinkelen, waarom niet een zachtere plek voor jezelf zoeken? Een schaduwplek waar je lichaam wat kan ontspannen, waar je niet zo hard hoeft te werken, waar je kwetsbare hart misschien wat meer gekoesterd kan worden.

Klinkt poëtisch maar hoe?

Klinkt poetisch natuurlijk maar hoe kan het eruit zien? Dat hangt van jou af en van je leven. Of je kinderen hebt of alleen bent of je werkt of niet. Maar hoe je leven ook is, je helpt jezelf enorm als je je niet verzet tegen wat nu waar is.
Je rouw laat zich niet wegsturen en die zomer blijft ook nog een tijdje. Dus hoe kun je wat milde schaduw voor jezelf creëren?

Om te beginnen

Kijk steeds opnieuw hoe je je voelt. Hoe is het met je? En wat heb je nodig? Je weet al wat je onverdragelijk vindt en wat je eenzaam maakt. Maar wat zou wel fijn kunnen zijn en je meer helpen?


Als het fijner voor je is om binnen te blijven dan buiten in de zon, blijf binnen. Ga lekker op de bank met een boekje en de ramen open of neem een douche en kruip in bed onder een schoon laken. Misschien haal je wat slaap in.


Moet je nodig in beweging komen maar heb je geen energie? Beloof jezelf het lekkerste ijsje dat er is. Maak er je uitstapje van en dan gauw weer naar huis.


Zou je wel naar een terrasje willen maar zie je op tegen al die gelukkige stellen? Zoek een terras waar het niet zo druk is. Schrijf een beetje, zodat je samen met jezelf bent. Of lees een krantje of onbenullig roddelblad. Blijf zolang het fijn is, ga weg als het genoeg is.


En ben je met anderen samen, op een feestje, een barbecue, een terras? Blijf trouw aan jezelf. Komt er verdriet of gemis op, maak er ruimte voor en praat erover. En haal jezelf er weg als het toch teveel voor je is. Terug naar de schaduw.


Heb je een moeizame dag en breng je het niet op om met de kinderen naar het zwembad te gaan? Misschien kan het vandaag wat simpeler met een tuinslang of een teil en waterballonnen. Of misschien mogen ze met vriendjes mee. En kun jij onder die koele lakens of naar dat terrasje.


Behoefte aan wat stilte en rust? Een vroege ochtendwandeling kan zo zacht zijn voor een gevoelig hart. Of ’s avonds laat alleen in je tuin of op je balkon zitten. Dicht bij je hart en misschien dichter bij je geliefde. Er kan zo’n troost vanuit gaan, ook al is er verdriet.

Schaduwrijk voor hart en ziel

Natuurlijk is dan niet ineens alles wel goed. Is niet ineens je verdriet over. Of de eenzaamheid. Maar misschien wel een beetje minder. Of beter te dragen. Omdat je niet geforceerd anders hoeft te zijn. Het helpt om serieus te nemen hoe je je voelt. En dan te kijken wat fijn voor je is, wat goed is voor je hart en voor je ziel. Voor jou.

 

Dag lieve vrouw in de rouw, ik wens je zachte schaduwrijke dagen, dicht bij jezelf.

Liefs,

 

 

 

Easy Picnic in de schaduw

Woensdag 1 augustus 2018 is er van 11:00 – 14:00 een Easy Picnic. Voor wie zin heeft. Omdat het fijn kan zijn om uit te hangen met andere vrouwen, die ook weten hoe het is. En het wordt echt een makkelijke picknick. Iets lekkers te eten en te drinken meenemen, een kleedje, klapstoeltje misschien en meer niet. In het prachtige groen bij de Gaasperplas in Amsterdam Zuid-Oost. Goed bereikbaar met OV én gratis parkeren. Zin om erbij te zijn? Mail me even dan stuur ik je de gegevens.

 

Moe van de zomer?

Ben je moe van de zomer en alles zo dapper alleen doen? Misschien is dit de goede tijd om meer steun voor jezelf te krijgen. Kijk eens naar mijn aanbod.