Daar sta je dan.
Januari 2019 en nog een heel jaar voor je. En waar andere mensen zich juist verheugen op een nieuw jaar dat nog helemaal open ligt – al die nieuwe kansen en mogelijkheden! –  kan dat zo anders zijn als je in de rouw bent.

Over de grens

Ben je net met veel moeite December doorgekomen, word je vervolgens gedwongen de grens over te gaan van Oud naar Nieuw. Maar je wilt geen nieuw. Je wilt terug naar het oude. Je wilt geen jaar dat je weer verder afdrijft van het leven met je geliefde.

Geen nieuwe herinneringen

Er is geen verlangen naar een nieuw jaar waarin je elkaar niet tegen kunt komen. Waar geen nieuwe herinneringen gemaakt worden. Een jaar dat alleen maar meer van hetzelfde lijkt te gaan brengen. Meer verdriet. Meer gemis. Meer alleen.

Vorig jaar. Twee jaar geleden. Drie.

En ineens is je partner ook niet meer dít jaar overleden maar vorig jaar. Of niet meer vorig jaar maar twee jaar geleden. Drie.
En dat wil je niet zeggen want het klinkt zo ver weg. En het is nog zo dichtbij. Het bepaalt nog zoveel van je dagen, als het niet al je dagen zijn. Maar daar trekt 2019 zich niets van aan.

 

Niet echt

Het kan heel confronterend zijn, zo’n jaarwisseling. En het extra zwaar maken.
Misschien helpt het een beetje als je je realiseert dat het niet echt is. Het is maar verzonnen dit nieuwe jaartal. De markering is niet echt, kalendertijd een mensenuitvinding.

Proces

Je bent in een proces. Een proces van je verhouden met de dood. Met verdriet, met gemis. Een proces van leren leven zonder je partner. Van jezelf opnieuw leren kennen, het leven opnieuw uitvinden.
En dat heeft niets te maken met jaartallen.

Terug naar nu

Maak je blik maar los van dat lange moedeloos makende jaar vóór je.
Kom maar terug. Kijk maar tot waar je wel kunt kijken. Wat je wel kunt overzien.
Deze week. Vandaag. Nu.

En kijk dan hoe het met je is. Maak er ruimte voor. Voel wat je nodig hebt. En van wie wellicht.
Het is het meest liefdevolle dat je voor jezelf kunt doen.


Stap voor stap

2019 dus. Zonder je geliefde, mét je geliefde.
Blijf maar dicht bij jezelf. Hand op je hart. Hand op je buik. Aarde onder je voeten.
Stapje voor stapje. Vandaag. Morgen.

 

Je hoeft het niet alleen te doen.

Liefs,

En hoe is het voor jou?

Ik ben benieuwd hoe het voor jou is om aan het begin van een nieuw jaar te staan. Herken je waar ik over schrijf of is het weer anders? Laat het hier weten als je zin hebt. Of schrijf naar trudy@rouwkollektief.nl

 

Ik ben Trudy van Keeken. Sinds 2013 gecertificeerd rouwbegeleider en sinds 2015 wijzer dan ik had willen zijn, toen ik zelf weduwe werd. Ik help vrouwen die moeten leven met de dood van hun geliefde (m/v) en meer steun willen om hier mee om te kunnen gaan.
Het Rouwkollektief ben ik in 2018 gestart.