Ben jij dit?
Er is zoveel waar je tegenaan kunt lopen als je geliefde gestorven is. Afhankelijk ook van je omstandigheden. Zoveel verschillende gevoelens, reacties en confrontaties. Van jezelf maar ook van anderen.
Je bent je partner verloren. Zomaar
Zonder waarschuwing, zonder voorgevoel zelfs is hij of zij dood. Je bent in shock. En je hebt geen idee wat je moet doen. Je hebt geen idee wat je nodig hebt. Je weet alleen dat dit te groot is en je het niet alleen kunt.
Je was er, het hele ziekteproces lang
Je was er bij het lijden, je was er bij het sterven. En nu is het voorbij en ben je alleen. Zonder je geliefde. En je wilt best moedig voorwaarts ( zoals je beloofd hebt). Alleen weet je niet hoe of waarheen. Je weet alleen dat je zo vreselijk moe bent. En intens verdrietig.
Je kon het niet, je was bang
Je liep weg bij enge onderzoeken. Vond de lichamelijke veranderingen moeilijk om te zien. Je wilde niet nadenken over de dood en er al helemaal niet over praten. Nu is er vooral spijt over alles wat je niet gedaan hebt. En ga je gebukt onder schuldgevoel en verwijten.
‘Als je het eerste jaar maar gehad hebt ’
zeiden ze, ‘dan zal het wel beter gaan’. Maar het gaat niet beter. Het gaat alleen maar slechter. Alsof het nu pas een klein beetje begint door te dringen. Alsof het grote verdriet nu pas gaat beginnen. Je weet niet of je het wel aankan, nog zo’n jaar. Dat uitzichtloze eindeloze verdriet. Hoe moet je het in godsnaam doen?
Je kunt er niet mee ophouden
Je weet dat het niet goed voor je is. Maar je kunt er niet mee ophouden. Je verdooft je met suiker, met drank, met dagenlang Netflix. Het is dan misschien niet goed maar het helpt wel. Niets meer hoeven voelen, niets meer hoeven weten. Maar je lichaam betaalt de prijs en het valt je steeds zwaarder om weer een nieuwe dag onder ogen te zien.
Je bent alweer een paar jaar alleen
Niemand vraagt meer hoe het met je gaat. Niemand noemt nog de naam van je geliefde. Dus ben je opgehouden te praten over hoe je je voelt, hoe het is dit leven zonder je maatje. Het gemis. Het verlangen. Iedereen is blij dat je weer de oude bent maar jij voelt je eenzamer dan ooit.
Herkenbaar?
Of is jouw situatie toch weer anders? Waar je ook tegenaan loopt, als je hulp wilt is het belangrijk dat je hulp vindt die goed bij je past.
Die aansluit bij je omstandigheden en wat je belangrijk vindt in het leven.
Waarschijnlijk voel je je bij mij het meest op je gemak als je jezelf herkent in het volgende:
Dit zijn je omstandigheden
- Je bent een vrouw en je partner is overleden. Sinds kort of langer geleden. Met je partner bedoel ik je man of vrouw, je vriendin of vriend, je minnaar of minnares.
- Ook als je rouwt om de dood van een ex-partner of geheime liefde ben je welkom.
- Je bent zo’n beetje tussen de 40 en 65 jaar oud. Of misschien 32 of 72…
- Mogelijk ben je moeder en heb je ook te maken met (pleeg, stief) kinderen die in de rouw zijn.
- Je bent iemand die midden in het leven staat. Hebt je eigen bezigheden, verantwoordelijkheden, interesses (gehad).
En dit spreekt je aan
- Persoonlijke groei, bewustzijn en (wellicht) een mate van spiritualiteit hebben je interesse. Of je bent er nieuwsgierig naar. Je loopt in ieder geval niet gillend weg als het woord meditatie valt…
- Je waardeert openheid en eerlijkheid
- Je wilt graag trouw zijn aan jezelf of verlangt er naar dat meer te leren.
- Je weet misschien wel wat je belangrijk vindt in het leven maar dat wil niet zeggen dat het ook altijd lukt…
- Gelukkig kun je wel een beetje om jezelf lachen. (Ook al is het nu misschien een tijdje geleden dat je ergens de humor van inzag.)
Wil je meer weten?
Gaat dit ook over jou? En wil je meer weten? Klik dan op ‘Hoe werkt het?’ om te zien wat mijn uitgangspunten zijn in het werken met rouw.
Je kunt ook de nieuwsbrief aanvragen, voor tips en ondersteuning in je mailbox.